iscabiàre , vrb: iscaviai,
iscaviare,
iscaviari,
scaviai Definitzione
mòvere a cropu sa conca, e is corros, nau de is boes, o is sannas, nau de is sirbones, de is porcos; fintzes mòvere sa palina a manera de fàere isceberare sa pàgia (o àteru de prus lébiu) de su trigu po dhu illimpiare; iscutulare sa conca po si ndhe tròchere is pilos de cara (chie dhos portat longos), o fintzes a murrúngiu po cosa chi si tenet in contràriu; fintzes brillare atesu
Sinònimos e contràrios
incorrare,
scemiai,
sconchiai
/
imbrillai
Frases
su malloru si nd'iscutulat su cani e camminat, iscàviat e camminat ◊ tia Carau candho dhu biet asinche iscàviat sa conca sentindhodhu po cussu machine chi dhi giaet ifadu ◊ su ferru de pranciari cun sa braxa, po dha mantènnere bia, tocàt a dh'iscaviari
2.
su mangianu su sole si ndi fut incrarau in mari iscaviandu is umbras atesu
Tradutziones
Frantzesu
secouer les cornes
Ingresu
to sway one's head or horns
Ispagnolu
menear la cabeza
Italianu
scorneggiare,
dimenare le còrna
Tedescu
mit den Hörner stoßen.
